5400€
Startujemy z Longyearbyen, centrum administracyjnego Spitsbergenu, największej wyspy archipelagu Svalbard. Warto zwiedzić okolicę, ponieważ jest to dawne miasto górnicze (ośrodek wydobycia węgla kamiennego) którego kościół parafialny i muzeum Svalbard stanowią największe atrakcje. Mimo, że krajobraz sprawia wrażenie surowego, można tu znaleźć ok 100 gatunków roślin. Wczesnym wieczorem statek wypływa z Isfjorden, gdzie może uda się zobaczyć pierwszego wieloryba karłowatego…
Kierując się na północ wzdłuż zachodniego wybrzeża, dotrzemy do Krossfjorden nad ranem. W tym miejscu, możemy dopłynąć zodiakami do lodowca Fjortende Julibreen. Zielone stoki w obrębie lodowca obsypane są kolorowymi kwiatami, a gromady mew i nurzyków polarnych gniazdują na skalnych klifach. Mamy dużą szansę aby zobaczyć, jak lis arktyczny poluje na pisklęta lub brodzące w wodzie fokowąsy brodate. Po południu, płyniemy do NyÅlesund. Jest to najdalej na świecie wysunięta na północ funkcjonująca jednostka osadnicza. Dawna wioska górnicza obsługiwana była przez najbardziej wysuniętą na północ kolej na świecie, której tory kolejowe można zobaczyć po dziś dzień. Wszystko jest tu “najbardziej na północ”. W sumie znajduje się tu 60 budynków – najbardziej wysunięta na północ poczta, parę hoteli, lokalne muzeum historyczne, kawiarenka, sklep z pamiątkami. Ny-Alesund ma również swoją marinę oraz lądowisko dla małych jednostek.Od 1964 r. jest to również centrum międzynarodowych badań arktycznych i monitorowania środowiska. Obecnie Ny-Ålesund jest również centrum turystycznym. Corocznie miejsce to odwiedza około 20 000 turystów. W pobliżu wioski znajduje się wylęgarnia bernikli białolicych, gęsi krótkodziobych i rybitw arktycznych.
Zobaczymy niezliczone fiordy i spływające do nich lodowce. Jeden z najsłynniejszych to Liefdefjorden. Jeśli będzie dobra pogoda, uda nam się do niego podpłynąć. Nazwa oznacza „fiord miłości” ze względu na urzekające piękno i fantastyczny widok na lodowiec Monako. Podpływając zodiakami do lodowców będziemy świadkami widowiskowych obrywów lodu. Wody w obrębie lodowca są ulubionym miejscem żerowania tysięcy mew, a u podstawa lodowca jest popularnym miejscem łowów niedźwiedzi polarnych. Jeśli warunki lodowe uniemożliwiają żeglugę w ten rejon, wybierzemy alternatywną trasę wzdłuż zachodniego wybrzeża Spitsbergenu.
Jest to najbardziej na północ wysuniętym punktem naszego rejsu, jest grupa Siedmiu wysp, znajdujących się na północ od Ziemi Północno-wschodniej. W tym miejscu osiągniemy 80 stopień szerokości geograficznej północnej, a tym samym znajdziemy się tylko 870km od geograficznego bieguna północnego! Ponadto, jest to obszar zamieszkiwany przez niedźwiedzie polarne, zatem zanim statek ruszy w dalszą drogę – możemy zatrzymać się na kilka godzin wśród dryfującego lodu. Jeśli Kiedy krawędź lodu morskiego będzie się znajdować kilkadziesiąt kilometrów na północ od Siedmiu Wysp (głównie w sierpniu), spędzimy w tym obszarze dwa dni.
Alternatywnie (głównie w lipcu) będzie możliwość przepłynięcia do Sorgfjordu, gdzie być może zobaczymy pokaźne stado morsów, zbierające się w pobliżu grobów wielorybników z XVII wieku. a także zrobimy sobie wycieczkę po drugiej stronie fiordu, gdzie widoki zwalają z nóg a przy okazji, natkniemy się na pardwy górskie.
Tego dnia przemierzamy Cieśninę Hinlopen która jest domem dla fokowąsów brodatych, nerpy obrączkowanej i niedźwiedzi polarnych. U wejścia do cieśniny mamy szanse na spotkanie z płetwalami błękitnymi! Omijając kry lodowe w obrębie Liefdefjorden, dopływamy zodiakami Alkefjellet – nurzykowego klifu. Bezpośrednio z wody na setki metrów w górę wyrastają szeregi pionowych skał przypominające swym kształtem baszty średniowiecznych zamków lub wieże gotyckich katedr. Klif swą nazwę zawdzięcza ogromnej kolonii nurzyków polarnych. Eksponowane ściany skalne z niezliczoną ilością grzęd chronionych przez swą niedostępność przed penetracją przez lisy polarne to idealne miejsce gniazdowania. We wschodniej części cieśniny możemy podjąć próbę wyjścia na wyspę Nordaustlandet – tzw. Ziemię Północno-wschodnią. Wyspę zamieszkują renifery, gęsi krótkodziobe i morsy arktyczne. W pobliżu Torrelneset podziwiać będziemy pustynię polarną na Ziemi Północno- Wschodniej, obok której znajduje się trzecia co do wielkości pokrywa lodowa docierającego do pobliskiego morza. Przespacerujemy się po pięknym wybrzeżu pokrytym skałami, wyrzeźbionymi przez fale przez tysiące lat. Możemy spotkać podczas naszego rejsu morsy. Płynąc na południe od Ziemi Północno- Wschodniej mamy duże szanse na spotkanie z wielorybami grenlandzkimi.
Planujemy zatrzymać się w kanale Freemansundet, choć czasem przez pomieszkujące w tym obszarze niedźwiedzie polarne – nie jest to możliwe. Potencjalnym miejscem na postój jest wyspa Barentsoya. W południowo-zachodniej części wyspy zrobimy sobie orzeźwiający spacer przez tundrę (Sundneset), gdzie zobaczymy tradycyjne, traperskie chatki, kolonie ptaków Kittiwakes a także renifery. Renifery wędrują w dużych ilościach, gromadząc zapasy tłuszczu na zimę, stale karmiąc się bogatą roślinnością.Następnie popłyniemy na południe do Diskobukta na zachodniej stronie Edgeoya. Po rejsie na Zodiaku przez płytką zatokę, wylądujemy na plaży wypełnionej kośćmi wielorybów i pniami drzew, które dotarły tutaj z Syberii. Możemy również wejść na górę wąskiego wąwozu zamieszkanego przez kittiwakes, nurniki i mewy blade. Podczas sezonu lęgowego klify patrolowane są przez lisy polarne i niedźwiedzie polarne, szukające młodych ptaków, które wypadły z gniazd.
Zaczynamy dzień od spokojnego rejsu przez fiordów Hornsund w południowej części Spitsbergenu, ciesząc oczy pięknymi górskimi szczytami. Hornsundtind wyrasta na wysokość 1431 metrów, zaś Bauten pokazuje dlaczego badacze holenderscy nadali temu miejscu nazwę „Spitsbergen”, co oznacza „spiczaste góry”. W okolicy znajduje się 14 wspaniałych lodowców i mamy duże szanse na spotkanie z fokami i niedźwiedziami polarnymi. Możliwa jest wizyta w polskiej stacji badawczej gdzie przyjacielska załoga wtajemniczy nas w projekty badawcze. Znajdujące się za stacja góry są domem dla tysięcy alczyków.
Dziś znajdziemy sięw Bell Sund, jednym z największych systemów fiordów na Svalbardzie. Prądy oceaniczne sprawiają, że obszar ten jest nieco cieplejszy niż inne obszary archipelagu, co skutkuje stosunkowo bujną roślinnością. Dotrzemy również do Ahlstrandhalvoya u wejścia do Van Keulenfjorden. Znajdują się tu szkielety białuch (małych waleni), które pozostały po XIX wiecznych polowaniach, jako dowód na konsekwencje bezmyślnych działań. Na szczęście białuchy nie wyginęły i nadal można je spotkać w niektórych miejscach. Gdy kierować się będziemy do czoła fiordu, zobaczymy wspaniałą tundrę i renifery.
Każda podróż, bez względu na to jak wielka – musi dobiec końca. Z pokładu statku schodzimy w Longyearbyen. Wysiadasz na pokładzie w Longyearbyen, zabierając ze sobą wspomnienia, które towarzyszą Ci wszędzie tam, gdzie zacznie się Twoja następna przygoda.
Uwaga: Szanse, że możemy ukończyć pełne okrążenie Spitsbergenu (na podstawie naszych doświadczeń z lat 1992-2019) wynoszą ok 30% w pierwszej połowie lipca, 70% w drugiej połowie lipca, 90% w pierwszej połowie sierpnia i 95% w drugiej połowie lipca. Jeśli nie uda nam się ukończyć pełnego okrążenia, możemy zaproponować alternatywny program w północno-wschodniej lub południowo-wschodniej Spitsbergenie.
Odporny na warunki panujące na obu biegunach naszej planety, lodołamacz Ortelius jest idealnym statkiem polarnych ekspedycji docierających na Antarktydę i Arktykę.
Aby dołączyć do wyprawy na Arktykę lub Antarktydę, musisz mieć ogólny – dobry stan zdrowia oraz kondycję pozwalającą na chodzenie kilka godzin dziennie. Wyprawa przede wszystkim odbywa się na pokładzie statku i...
Aby dołączyć do wyprawy na Arktykę lub Antarktydę, musisz mieć ogólny – dobry stan zdrowia oraz kondycję pozwalającą na chodzenie kilka godzin dziennie. Wyprawa przede wszystkim odbywa się na pokładzie statku i nie wymaga wysiłku fizycznego. Jeśli nie chcesz uczestniczyć w tego typu aktywnościach – możesz pozostać na pokładzie statku.
Arktykę zamieszkują różne grupy ludzi, w większości pochodzenia europejskiego. Ludzie z okolicznych krajów żyją na biegunie północnym.
Arktykę zamieszkują różne grupy ludzi, w większości pochodzenia europejskiego. Ludzie z okolicznych krajów żyją na biegunie północnym.
