Falklandy – Georgia Południowa – Płw. Antarktyczny

Dzień 1

Koniec świata, początek podróży

Twoja podróż zaczyna się tam, gdzie kończy się świat… Ushuaia w Argentynie, uważana za najbardziej wysunięte na południe miasto na świecie, znajduje się na dalekim południowym krańcu Ameryki Południowej. Wyruszamy popołudniem z tego małego miasteczka na Ziemi Ognistej o pseudonimie „Koniec świata” płynąc przez Kanał Beagle – cieśninę między wyspami archipelagu Ziemi Ognistej, na południowym krańcu kontynentu południowoamerykańskiego – przez resztę wieczoru.

Dzień 2

Bogactwo ptaków w krainie pasatów

Kilka gatunków albatrosów podąża wraz z naszym statkiem płynącym wraz z ciepłym wiatrem (pasaty zachodnie). Zobaczymy także nawałniki burzowe oraz różne rodzaje burzyków.

Dzień 3

Odkrywanie Falklandów

The Falkland (Malvinas) Islands to mekka dzikiej przyrody, stosunkowo łatwo przystępnej, aczkolwiek ostrożność jest zawsze zalecana. Wyspy w przeważającym stopniu są wciąż nieznanymi skarbami tego obszaru, miejscem wojennych potyczek między Wielką Brytanią a Argentyną w 1982 roku. Nie wszystkie gatunki ptaków zamieszkują ten teren, ale masz duże szanse na zobaczenie delfinów południowych jak i delfinów czarnogłowych, zamieszkujących oblewające wyspy wody.

Podczas tej części podróży, można odwiedzić następujące miejsca:

• Carcass Island – pomimo nazwy, wyspy są pozbawione gryzoni stąd też mogą poszczycić się bogactwem ptactwa. Żyje tu wszystko, od hodowli pingwinów Magellana oraz czarnobrewych po liczne brodziki i wróblowce (w tym strzyżyk falklandzki i trzęsiogon czarniawy).
• Saunders Island – na wyspie Saunders również można zobaczyć albatrosa czarnobrewego i jego często „niezdarne” lądowania, a także kolonie kormoranów niebieskookich! Ponadto, zobaczymy tu pingwiny skalne, pingwiny królewskie, pingwiny magellańskie i czarnobrewe.

Dzień 4

Kultura Falklandów

Stolicą Falklndów i centrum kultury jest Port Stanley – miejsce które oczarowuje budowlami z ery wiktoriańskiej: kolorowymi domami, zadbanymi ogrodami czy typowo angielskimi pubami. Jest to również idealna okazja aby zobaczyć kilka starych – wiekowych żaglowców, będących „cichymi” świadkami doświadczonych życiem 19-wiecznych żaglarzy. Wartym odwiedzenia jest małe ale bardzo interesujące muzeum, obejmujący pierwsze dni osadnictwa, aż do wojny o Falklandy. Miasto zamieszkuje ok 2.100 osób. Zachęcamy do spaceru i zwiedzania, ale należy pamiętać, że wszystkie wstępy do lokalnych atrakcji nie są wliczone w koszt wyprawy.

Dzień 5-6

Kolejny raz na morzu

W drodze do Południowej Georgii, przekraczamy strefę konwergencji antarktycznej (wąski pas wód powierzchniowych uważany za granicę Antarktyki. Jest to miejsce, gdzie stykają się zimne wody płynące od Antarktydy „wślizgujące się” pod cieplejsze wody z północy). Zjawisko to przyciąga wiele ptaków morskich krążących wokół statku, w tym kilka gatunków albatrosa, szarańczaków, petrel, prionów i wydrzyk.

Dzień 7-10

Podróż do Południowej Georgii

W tym dniu przybywamy do pierwszego miejsca w Południowej Georgii, w którym czekają na Was różne atrakcje.

Miejsca które możesz odwiedzić to:

• Prion Island – to miejsce jest zamknięte we wczesnej części sezonu lęgowego wędrownych albatrosów ( między 20 listopada – 7 stycznia). Wędrowne pisklęta albatrosa są wówczas prawie gotowe do samodzielnego życia, a dorosłe osobniki szukają swoich partnerów, po półtora roku na morzu.
• Fortuna Bay – w pobliżu plaż zamieszkałych przez różnego rodzaju pingwiny i foki,znajduje się odcinek trasy Shackletona (irlandzkiego podróżnika i odkrywcy, badacza Antarktydy). Odkrywca wraz z dwoma pozostałymi kompanami, w desperackim marszu i resztkami sił pieszo pokonał masyw górski, by dotrzeć do wielorybniczej przystani Stromness. Ścieżka przecina przełęcz górską za wodospadem Shackletona, a teren jest częściowo podmokły – zatem przygotuj się na przekroczenie kilku małych strumieni. 20 maja 1916 roku, po 36 godzinnym marszu, trzej podróżnicy dotarli do przystani. Finalnie – wszyscy  członkowie wyprawy zostali uratowani przez Shackletona do końca sierpnia 1916 roku, i przeżyli ponad półtoraroczną tułaczkę po Antarktyce.
• Salisbury Plain, St. Andrews Bay, Gold Harbour – miejsca oprócz tego, że są domem dla trzech największych kolonii pingwinów królewskich w Południowej Georgii, są również największym miejscem lęgowym mirungi południowej (słoń morski). Tylko w tym czasie w ciągu roku mirungi mają szczyt sezonu lęgowego w ich cyklu rozmnażania. Będziesz mieć okazję zobaczyć 4-tonowe samce utrzymujące stałą czujność (okazjonalnie walczą) wokół terytorium gdzie kilkanaście samiczek rodzi młode lub spodziewają się potomstwa. Zobaczysz także pokaźną ilość antarktycznych kotików zwyczajnych będących w okresie lęgowym (grudzień-styczeń).
• Grytviken – w tej opuszczonej stacji wielorybniczej, pingwiny królewskie spacerują ulicami, a mirungi południowe leżą wokół nich, jakby były właścicielami tego miejsca –  ponieważ w zasadzie tak jest!W tym miejscu można odwiedzić Muzeum Południowej Georgii oraz grób wspomnianego już Shackletona.

Dzień 11

Południowa granica

Na swojej drodze możemy napotkać lód morski, a na jego krawędzi zauważymy wydrzyki polarne i petrele śnieżne, które dołączają do inny ptaków udających się na południe.

Dzień 12

Malownicze widoki Południowego Orkney

W zależności od warunków pogodowych, być może uda się zobaczyć Orcadas – argentyńską stację antarktyczną, położoną na wyspie Laurie na Orkadach Południowych. Personel z przyjemnością pokaże stację z którego można podziwiać przepiękne widoki na okoliczne lodowce. Jeśli ze względów pogodowych wizyta nie będzie możliwa do zrealizowania, zobaczymy terenową bazę (Shingle Hut, w Shingle Cove), okresowo wykorzystywaną przez badaczy.

Dzień 13

Ostatnia podróż na Antarktydę

Tego dnia krajobraz przyświecą nam ogromne góry lodowe i będziemy mieć spore szanse na zobaczenie chociażby „płetwy” wielorybów przepływających tą drogą. Z pewnością – nie będziecie się nudzić ! Ponadto, jest to najlepsze miejsce na zobaczenie petrela antarktycznego!

Dzień 14-16

Antarktyda – podziw czy strach?

Jeśli warunki pogodowo-lodowe pozwolą, płyniemy przez Morze Weddela. Kolosalne, płaskie góry lodowe zwiastują, że właśnie przybyliśmy na wschodnią stronę półwyspu antarktycznego. Wyspa Pulet ze sporą populacją pingwinów białookich jest miejscem, przy którym można się zatrzymać. Jest także możliwość odwiedzanie Brown Bluff–półkilometrowym urwisku zbudowanym ze skał wulkanicznych. Jest to swojego rodzaju wulkan wybuchający pod pokrywą lodową. Będziesz mógł postawić nogę na najbardziej tajemniczym kontynencie  – Antarktyda!:)Jeśli warunki nie sprzyjają wejściu do Morza Weddella ze wschodu, statek skieruje się na Wyspę Słoni i do Cieśniny Bransfield, między Szetlandy Południowe a Półwysep Antarktyczny. Tutaj można uzyskać dostęp do Ancartic Sound (odcinka wody, który oddziela Półwysep Trinity, wierzchołek Półwyspu Antarktycznego, od grupy Joinville Island, która składa się z wyspy D’Urville, wyspy Joinville, wyspy Dundee i mniejszej wyspy Bransfield), od północy. Zapierające dech w piersiach widokiciągną się aż do Cieśninie Gerlache, a jeśli pozwolą na to warunki morskie, możemy nawet dotrzeć do Kanału Lemaire. Moment startu w stronę Argentyny całkowicie jest uzależniony od warunków pogodowych panujących w Cieśnienie Drake’a.

Dzień 17-18

Bezpieczne morze

Podróż powrotna do długa, ale ani przez chwilę, nie poczujesz się samotny! Podczas przecinania Cieśniny Drake’a ponownie powita nas szeroki wachlarz różnych gatunków morskich ptaków, które już pamiętamy z poprzednich dni!

Dzień 19

Tam i z powrotem

Każda przygoda, bez względu na to, jak duża i wspaniała, musi w końcu się skończyć. Ale pomimo tego, że dotarliśmy to punktu w którym się zatrzymujemy, bogactwo wspomnień które przyniosła nam wyprawa na Antarktydę zostanie z nami na zawsze – gdziekolwiek nie zaniosą nas nogi…